Na veel contacten met diverse rederijen en sponsororganisaties werd onder bezielende leiding van P.S. de Nijs uit Vlaardingen door een aantal enthousiastelingen actie ondernomen om dit schip van de slopershamer te redden.

In augustus 1989 werd de “Hudson” naar de sloperij gevaren en opgelegd om te worden gesloopt. Sloperij Stolk gaf ons een jaar de tijd om zestigduizend gulden bijeen te verzamelen om het schip te kopen . Om roof van materiaal tegen te gaan werd het schip versleept naar de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij. De naam Elizabeth werd daar ter plaatse veranderd in “Hudson”. Ook de schoorsteen werd in de originele kleuren geschilderd. Piet de Nijs zat niet stil en bereide zich voor om een stichting op te richten tot behoud van de sleepboot. Op 19 december 1989 werd de stichting “Help de Hudson” een feit. Ze werd officieel ingeschreven in het stichtingenregister van de kamer van koophandel in Rotterdam, onder nummer S.131461.

De jacobsladder maakte deel uit van de ijsfabriek.

De eens zo trotse zeesleper als schilferijsfabriek.

De ijsmachine in het voormalige officiersverblijf.

 Officiersverblijf.

De voorpiek.

De patrijspoorten werden door P.S. de Nijs weer gangbaar gemaakt.

Officiersverblijf in ere herstelt.

De voormalige machinekamer waar het schilferijs in opgeslagen werd.

Het trossenruim met achter in de stuurmachine. De ruimte is nu ingericht als werkplaats.

 De originele hoofdmotor is verwijderd en vervangen door een kleiner exemplaar.

De machinekamer.
Nu ingericht voor wisseltentoonstellingen.

Stuurhuis.

 Voor en na de restauratie.

 Wilt U nog meer zien van de restauratie komt dan eens kijken aan boord van het Museumschip Hudson.